Το Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού στοχεύει στην επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2023, μετά τη σημαντική μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης το 2022, που επακολούθησε δύο χρόνια δημοσιονομικής χαλάρωσης λόγω των εκτάκτων αναγκών στήριξης εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό στο ΑΕΠ, αναμένεται να διαμορφωθεί το 2023 στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2010, παρά τα δύο χρόνια δημοσιονομικής χαλάρωσης, λόγω της πανδημίας.
Οι ισχυρές δημοσιονομικές επιδόσεις το 2022 αντανακλούν κυρίως τους ακόλουθους παράγοντες:
- Την εντονότατη αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας που οδηγεί σε ταχύτερη από την αναμενόμενη άνοδο των φορολογικών εσόδων, η οποία ενδυναμώθηκε και από την αυξημένη φορολογική αποτελεσματικότητα, λόγω της εφαρμογής σημαντικών δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων την προηγούμενη δεκαετία.
- Αναλύοντας την προσαρμογή των δημοσιονομικών μεγεθών ως ποσοστό στο ΑΕΠ για το 2022, τον πλέον κομβικό ρόλο εκτιμάται ότι θα διαδραματίσουν οι πρωτογενείς δαπάνες σε συνδυασμό με τον ισχυρότατο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης.
- Η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος το 2023 αναμένεται να συντελεστεί σε ένα λιγότερο ευνοϊκό οικονομικό περιβάλλον σε σύγκριση με το 2022, με την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ να επιβραδύνεται στο 5,3% ετησίως (+2,1% σε σταθερές τιμές, σε σύγκριση με την πρόβλεψη του Προγράμματος Σταθερότητας για +4,8% το 2023) και θα βασιστεί στη συρρίκνωση των πρωτογενών δαπανών.
- Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μείωσης της δαπάνης θα προέλθει από τη μη ανανέωση συγκεκριμένων μέτρων το 2023, την συμπερίληψη ορισμένων στις δαπάνες του 2022, καθώς και την ουσιαστική εξάλειψη των επιδράσεων από τα προγράμματα στήριξης για την πανδημία Covid-19.
- Προβλέπεται μείωση του καθαρού δημοσιονομικού κόστους εφαρμογής των μέτρων στήριξης έναντι της ενεργειακής κρίσης, με την εξασφάλιση πρόσθετων εσόδων από το σύστημα εμπορίας εκπομπών ρύπων, την αναδρομική φορολόγηση έκτακτων κερδών των παραγωγών ενέργειας και μια πιο αποτελεσματική προσαρμογή του ύψους των κρατικών επιδοτήσεων στο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας στη χονδρική αγορά.
- Η αύξηση των φορολογικών εσόδων το 2023 αναμένεται να είναι ήπια (+2,9% σε ετήσια βάση), λόγω της επιβράδυνσης της οικονομικής ανάπτυξης και του πληθωρισμού, αλλά και της εισαγωγής νέων στοχευμένων φορολογικών ελαφρύνσεων.
Κύρια μέτρα δημοσιονομικής στήριξης για το 2022 και 2023
Η ακαθάριστη αξία της δημοσιονομικής στήριξης στην οικονομία το 2022 εκτιμάται σε €13,4 δισ. (6,4% του ΑΕΠ) εκ των οποίων τα €12,1 δισ. αντιστοιχούν σε μέτρα κατά της ενεργειακής κρίσης.
Για το 2023, εκτιμούμε ότι η ακαθάριστη αξία της στήριξης (περιλαμβανομένων και μη ενεργειακών μέτρων) θα παραμείνει σημαντική, περίπου στα €10 δισ. Μεγάλο μέρος του κόστους, τόσο για το 2022 όσο και για το 2023, χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης (€9,5 δισ. σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Προσχεδίου για το 2022).
Ως εκ τούτου, το καθαρό κόστος της συνολικής δημοσιονομικής στήριξης το 2022 υπολογίζεται σε σχεδόν €6,0 δισ., εκ των οποίων τα €4,7 δισ. αντιστοιχούν στο δημοσιονομικό κόστος της στήριξης που σχετίζεται με την ενέργεια.
Επίσης, για το 2023 εκτιμούμε ότι θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν άλλα €7,0 δισ. χρηματοδότησης μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, υπό την υπόθεση που υιοθετείται και στον Προϋπολογισμό ότι οι διεθνείς τιμές της ενέργειας θα παραμείνουν κοντά στα σημερινά τους επίπεδα.
Για το 2023, η συνολική αξία της καθαρής δημοσιονομικής στήριξης εκτιμάται σε €3,3 δισ., εκ των οποίων το €1,1 δισ. σχετίζεται με μέτρα ενεργειακού χαρακτήρα (€1 δισ. αποθεματικό το οποίο περιλαμβάνεται στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2023) και τα υπόλοιπα €2,2 δισ. αποτελούν κυρίως το εκτιμώμενο κόστος (για το 2023) των μέτρων που ανακοινώθηκαν στη ΔΕΘ.
Οι βασικοί κίνδυνοι για το δημοσιονομικό σενάριο του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού για το 2023 περιλαμβάνουν: α) χειρότερες του αναμενομένου εξελίξεις στο ενεργειακό μέτωπο, π.χ. οι τιμές του αργού πετρελαίου να βρεθούν σημαντικά πάνω από τα 96 $/βαρέλι (όπως προβλέπεται στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού) και οι τιμές του φυσικού αερίου (ολλανδικό TTF) να παγιωθούν άνω των 200 €/MWh σε όλη τη διάρκεια του 2023, με αποτέλεσμα υψηλότερο πληθωρισμό και συμπίεση του εγχώριου επιπέδου κατανάλωσης και παραγωγής, και β) μια εντονότερη ύφεση στη ζώνη του ευρώ που θα επιβάρυνε περαιτέρω τις συνθήκες εξωτερικής ζήτησης και τις τουριστικές τάσεις. Τέτοιου είδους εντάσεις θα συνεπάγονταν πρόσθετες ανάγκες για δημοσιονομική στήριξη.